غزلواره لیلایی
غزلواره لیلایی
********
چه لیلایی شبی با من سحر کرد
جنونم عالمی را هم خبر کرد
مرا پایید ماه و اختران نیز
دو دیده تا سحر اختر شمر کرد
به گلبرگ تنش پروانه بودم
جنون و شوق من هر جا سفر کرد
چه گلشن بود و باغ و بوستانی
طراوت بود و نزهت هم هنر کرد
خوشا اغوش گل پروانه بودن
گلی را بوس کرد و هم به بر کرد
به زلفش زخمه شد انگشت مجنون
که ساز شور عشقم نغمه سر کرد
طنین اش شد بهاری نغمه او
شرارش در دل و جانها اثر کرد
برای : گلارای باغ واژه ها