سخنی افزون بر روز شعر و ادب و روز استاد شهریار
تماس ها و پیام ها و نقد به: خلاصه نویسی حقیر که دیروز در مورد روز شعر و ادب نوشتم وادارم کرد پاسخی کوتاه بنویسم
کهنسالی، خلوت و تنهایی طبیعی است با گرفتاری ها و حاشیه های زندگی همراه باشد و هست و گاه با ضعف ها و تنش ها
قاطی می شود. بهمین دلایل در مصاحبه سال 1399 به چند خبرنگار تاکید کردم که آخرین مصاحبه من است و به هر سوالی
هم نمیتوانم جواب بدهم. آنها که مطلع نیستند در همین صفحه اول سایت بخوانند.
شهریار از نظر من ستاره تابان شعر و ادب ایران است. شهریار شاعر به دنیا آمد با شعر زیسته و عشق و فضیلت های انسانی
را به تصویر کشید. تعاریف و تملق و تعصب به او عظمت و جلال و شکوه نمیدهد، شاید برای عده ای آب و نان بدهد.
اشخاصی در مورد شهریار تعصب روا داشته اند که گاه فقط با سواد کم غزلی در آواز یا مردم شنیده اند. نه دیوانش را نه یک
کتابش را نخریده اند و نخوانده اند و نظرات مکتوب صاحب نظران و محققین و ادیبان جامعه را هم نخوانده اند. در هیچ مراسم یاد بود
روز شعر و ادب و یا روز شهریار به شعرای جوان و حاضر در میدان اجازه ندادید {مهره های ثابت این مراسم} در مورد شعر و ادب
و شهریار سخنی بگویند و اظهار نظری کنند. و تکرار آنهم که در جشن و روز شعر و ادب را به روز وفات شاعر انداختید
و هر سال هم تکرار این افتخار. ما در دینمان در روز وفات شاعری آنهم شاعر متدین و مذهبی جشن نداشتیم.
شهریار از نظر فضیلت های اخلاقی نیز انسانی والا و مومن و نمونه بوده است. بخشش و کرامت او و نفرت از مال و منال دنیوی هم
زیور دیگر کمال او بود.
هادی = که خود اهل مطالعه، پربار و ادیب است و گاه به درستی به حافظه من کمک میکند، هیچگاه با غرور و گزافه نه سخنی
گفته و نه در مورد پدرش و آثارش و نه در یک مصاحبه اغراق کرده است و این ارث پر بار هادی از تواضع و فروتنی و حرمت به پدر
است. پس لازم بدانید بیشتر بخوانید و بیشتر بدانید. ببخشید پیرانه سر و شاید مریضی محتضر بزور دست و پا این چند نکات را
توانستم بنویسم در پیری همه و حتی دوستان مصلحتی نیز غیبشان میزند و گاه با تلفن هم بجای سر زدن راضی اند سر به تنمان نباشد
و جای کمک گزک بزنند … وطنز مزاح و شوخی های من طنز نویس را گاه با سوء تعبیر وگاه عمدی بر نام و نیت پاک من پیوند نزنند
بدرود و خداحافظ همه و سلامت باشید.
ممنون